تاثیر افزایش سن پدر بر باروری

افزایش سن پدر چه تاثیری بر باروری دارد؟ 

 مطالعات نشان داده که افزایش سن پدر با طولانی شدن زمان باردار شدن و کاهش میزان بارداری ارتباط دارد. به طور کلی سن بالای 40 سال در مردان و زنان سبب کاهش باروری و عواقب دیگر می گردد.

افزایش سن پدر و کاهش باروری به طور کلی می تواند به علت کاهش Coital frequency، کاهش عملکرد جنسی و کاهش کیفیت سمن باشد. سن بالای پدر میزان سقط را به طور متوسط بالا می برد، البته این میزان خطر کمتر از سن بالای زنان است.

بیماری های اتوزومال غالب

زمانی که سن پدر افزایش می یابد، احتمال وقوع جهش های غالب و وقوع آنومالی های مادرزادی افزایش می یابد، مانند :  سندرم مارفان، Pfeiffer ، Waardenberg Crozon ، Apert

اتیولوژی دقیق این پدیده مشخص نیست، اما این فرضیه وجود دارد که فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در پلاسمای سمن و اسپرماتوزوآی مردان مسن تر کاهش می یابد و آن را مستعد به جهش می نماید. همچنین این فرضیه وجود دارد که اسپرماتیدها و اسپرماتوزوآ بالغ و نابالغ مردان مسن سیستم ترمیم DNA ندارد. نقائص کروموزومی (غیر از آنوپلوئیدی ها)، در مردان 45-59 سال شایع تر هستند.

احتمال وقوع بیماری های اتوزومی غالب به علت جهش جدید در خانواده، در فرزندان پدران 40 سال و بالاتر، 0/3-0/5   درصد می باشد. این میزان خطر شبیه ریسک سندرم داون در مادران 40-35 سال می باشد.

آیا احتمال شناسایی این جهش های جدید در خانواده وجود دارد؟

در حال حاضر روشی برای غربالگری این جهش های جدید وجود ندارد، البته با استفاده از اولتراسونوگرافی احتمال شناسایی تعدادی از ناهنجاری های مرتبط با این بیماری ها وجود دارد.

تاثیر سن پدر بر بروی افزایش ریسک سندرم داون

بر اساس شواهد موجود، خیر. تنها شواهدی دال بر  این است که احتمال وقوع آنوپلوئیدی های کروموزوم جنسی مانند سندرم کلاین فلتر (46XXY) و ( 47XYY ) با افزایش سن پدر افزایش می یابد.

آیا بین سرطان های دوران کودکی و سن پدر ارتباطی وجود دارد؟

یکی از دغدغه های والدین ارتباط بین سن پدر و ابتلا به سرطان در کودکان است. در جواب این پرسش باید بگوییم بله، جهش های لایه زاینده با افزایش سن پدر و نهایتا با سرطان های دوران کودکی مرتبط می باشند.

به طور مثال در مطالعه ای ارتباط سن پدر و میزان ابتلا به لوکمی و سرطان سیستم اعصاب مرکزی مشاهده شده است. افزایش سن پدر سبب وقوع جهش جدید عامل بیماری های اتوزوم غالب می گردد. که به طور تقریبی این میزان خطر کمتر از 0/5 درصد می باشد. در مطالعات گذشته نگر ارتباط میان سن بالای پدر و میزان ابتلا به اوتیسم و اسکیزوفرنی مشاهده شده است.