سرطان سینه چه علائمی دارد؟

سرطان سینه(Breast cancer) چیست؟

سرطان سینه، سرطانی است که در سلول های سینه ایجاد می شود. پس از سرطان پوست، سرطان سینه شایع ترین سرطانی است که در زنان در ایالات متحده تشخیص داده می شود. سرطان سینه می تواند هم در مردان و هم در زنان رخ دهد، اما در زنان بسیار شایع تر است.

حمایت قابل توجه برای آگاهی از سرطان سینه و بودجه تحقیقاتی برای ایجاد پیشرفت هایی در تشخیص و درمان سرطان سینه کمک کننده بوده است. میزان بقا در مبتلایان به سرطان سینه افزایش یافته است و تعداد مرگ و میرهای مرتبط با این بیماری به طور پیوسته در حال کاهش است که عمدتاً به دلیل عواملی مانند تشخیص زودهنگام، رویکرد فردی جدید برای درمان و درک بهتر بیماری است.

علائم سرطان سینه

علائم سرطان سینه می تواند شامل موارد زیر باشد:

• وجود توده یا ضخیم شدن سینه که لمس متفاوتی در مقایسه با بافت اطراف دارد.

• تغییر در اندازه، شکل یا ظاهر سینه

• تغییرات در پوست روی سینه، مانند فرورفتگی

• نوک پستان که به تازگی درون رفته شده است

• کنده شدن پوست، سفت شدن یا پوسته پوسته شدن ناحیه رنگدانه ای پوست اطراف نوک پستان (آرئولا) یا پوست سینه

• قرمزی یا سوراخ شدن پوست روی سینه، مانند پوست پرتقال

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اگر توده یا تغییر در سینه خود حس کردید - حتی اگر ماموگرافی اخیرتان طبیعی بود - برای ارزیابی سریع به پزشک خود مراجعه کنید.

نشانه های سرطان سینه

سرطان سینه زمانی رخ می دهد که برخی از سلول های سینه شروع به رشد غیر طبیعی می کنند. این سلول ها سریعتر از سلول های سالم تقسیم می شوند و تجمع می یابند و یک توده تشکیل می دهند. سلول ها ممکن است از بافت سینه به غدد لنفاوی یا سایر قسمت های بدن پخش شوند (متاستاز).

سرطان سینه اغلب در سلول های مجاری تولید کننده شیر (کارسینوم مجرای مهاجم) شروع می شود. همچنین ممکن است در بافت غده ای به نام لوبول (کارسینوم لوبولار مهاجم) یا در سلول ها یا بافت های دیگر سینه شروع شود.

محققان فاکتورهای هورمونی، محیطی و سبک زندگی را شناسایی کرده اند که ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد. اما به طور دقیق مشخص نیست که چرا برخی از افرادی که هیچ فاکتور خطری ندارند به سرطان مبتلا می شوند و در مقابل سایر افراد دارای فاکتورهای خطر هرگز به سرطان مبتلا نمی شوند. این احتمال وجود دارد که سرطان سینه ناشی از تعامل پیچیده فاکتورهای ژنتیکی و محیطی باشد.

آیا سرطان سینه ارثی است؟

پزشکان تخمین می‌زنند که حدود 5 تا 10 درصد از سرطان‌های سینه با انتقال جهش‌های ژنی از نسل‌های مختلف یک خانواده، مرتبط است.

تعدادی از ژن های جهش یافته ارثی که می توانند احتمال سرطان سینه را افزایش دهند شناسایی شده اند. شناخته شده ترین آنها ژن سرطان سینه 1 (BRCA1) و ژن سرطان سینه 2 (BRCA2) هستند که هر دو به طور قابل توجهی خطر ابتلا به سرطان سینه و تخمدان را افزایش می دهند.

اگر سابقه خانوادگی قوی ابتلا به سرطان سینه یا سایر سرطان ها را دارید، پزشک ممکن است برای کمک به شناسایی جهش های خاص در BRCA یا سایر ژن هایی که به طور ارثی به شما منتقل می شود، آزمایشاتی را توصیه کند.

عوامل خطر سرطان سینه

عامل خطر سرطان سینه هر عاملی است که احتمال ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد. اما داشتن یک یا حتی چندین عامل خطر سرطان سینه لزوماً به این معنی نیست که شما به سرطان سینه مبتلا خواهید شد. بسیاری از زنانی که به سرطان سینه مبتلا می شوند، هیچ فاکتور خطر شناخته شده ای به جز زن بودن را ندارند.

عواملی که با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط هستند عبارتند از:

• زنان بسیار بیشتر از مردان در معرض ابتلا به سرطان سینه هستند.

• افزایش سن

خطر ابتلا به سرطان سینه با افزایش سن افزایش می یابد.

• سابقه شخصی بیماری های سینه

اگر بیوپسی سینه انجام داده اید که در آن کارسینوم لوبولار در محل (LCIS) یا هیپرپلازی آتیپیک سینه مشاهده شده است، خطر ابتلا به سرطان سینه در شما افزایش می یابد.

• سابقه شخصی سرطان سینه

اگر قبلا در یک سینه خود سرطان داشتید، خطر ابتلا به سرطان در سینه دیگر افزایش می یابد.

• سابقه خانوادگی سرطان سینه

اگر مادر، خواهر یا دختر شما به سرطان سینه، به ویژه در سنین پایین مبتلا شده باشند، خطر ابتلا به سرطان سینه در شما افزایش می یابد. با این حال، اکثر افراد مبتلا به سرطان سینه هیچ سابقه خانوادگی برای بیماری ندارند.

• ژن های ارثی که خطر سرطان را افزایش می دهند.

برخی جهش های ژنی که خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهند، می توانند از والدین به فرزندان منتقل شوند. شناخته شده ترین جهش های ژنی با نام های BRCA1 و BRCA2 نامیده می شوند. این ژن ها می توانند خطر ابتلا به سرطان سینه و سایر سرطان ها را تا حد زیادی افزایش دهند، اما ابتلا به سرطان را اجتناب ناپذیر نمی کنند.

• قرارگیری در معرض تشعشع

اگر در دوران کودکی یا بزرگسالی از پرتودرمانی در قفسه سینه خود دریافت کرده اید، خطر ابتلا به سرطان سینه در شما افزایش می یابد.

• چاقی

چاقی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.

• شروع قاعدگی در سنین پایین تر

شروع قاعدگی قبل از 12 سالگی خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.

• شروع یائسگی در سنین بالاتر

اگر یائسگی شما در سنین بالاتر شروع شود، احتمال ابتلا به سرطان سینه در شما بیشتر است.

• داشتن اولین فرزند در سنین بالاتر

زنانی که اولین فرزند خود را بعد از 30 سالگی به دنیا می آورند، ممکن است در معرض خطر ابتلا به سرطان سینه باشند.

• عدم تجربه بارداری

زنانی که هرگز باردار نشده اند نسبت به زنانی که یک یا چند بارداری داشته اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سرطان سینه قرار دارند.

• هورمون درمانی پس از یائسگی

زنانی که از داروهای هورمون درمانی ترکیبی از استروژن و پروژسترون برای درمان علائم و نشانه های یائسگی استفاده می کنند، خطر ابتلا به سرطان سینه در آنها افزایش می یابد. متعاقبا این خطر با قطع مصرف این داروها کاهش می یابد.

• نوشیدن الکل خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد.

چگونه از سرطان سینه جلوگیری کنیم؟

ابتلا به سرطان سینه در زنانی که ریسک متوسط برای بیماری داشته باشند، افزایش می یابد. ایجاد تغییرات در زندگی روزمره ممکن است به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه کمک کند. 

پیشنهاد می شود:

• از پزشک خود در مورد غربالگری سرطان سینه سوال کنید.

با پزشک خود در مورد زمان شروع معاینات و آزمایشات غربالگری سرطان سینه مانند معاینه بالینی سینه و ماموگرافی صحبت کنید.
در مورد مزایا و خطرات غربالگری با پزشک خود صحبت کنید. در نتیجه می توانید تصمیم بگیرید که چه استراتژی های غربالگری سرطان سینه برای شما مناسب است.

• با خودآزمایی سینه برای آگاهی از وضعیت سینه های خود آشنا شوید. 

با بررسی هر چند وقت یک بار، سینه های خود طی خودآزمایی سینه میتوانید از وضعیت سلامتی سینه خود،آگاهی یابید. اگر تغییر جدیدی، توده یا سایر علائم غیرعادی در سینه‌های شما وجود دارد، فوراً با پزشک خود صحبت کنید.

آگاهی از وضعیت سینه، نمی تواند از سرطان سینه جلوگیری کند، اما ممکن است به شما در درک بهتر تغییرات طبیعی که سینه های شما متحمل می شوند و علائم و نشانه های غیرمعمول کمک کند.

• بیشتر روزهای هفته ورزش کنید.

در بیشتر روزهای هفته حداقل 30 دقیقه ورزش کنید.اگر مدتی است که فعالیت نداشته اید، با مشورت پزشک، به آرامی شروع به ورزش کنید.

• هورمون درمانی پس از یائسگی را محدود کنید.

هورمون درمانی ترکیبی ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد. با پزشک خود در مورد مزایا و خطرات هورمون درمانی صحبت کنید.

• برخی از زنان علائم و نشانه‌های آزاردهنده‌ای را در طول یائسگی تجربه می‌کنند و برای این زنان، افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه ممکن است برای تسکین علائم و نشانه‌های یائسگی قابل قبول باشد.

• برای کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه، از کمترین دوز هورمون درمانی ممکن در کمترین زمان ممکن استفاده کنید.

• وزنتان را در محدوده سالم حفظ کنید.

اگر وزن شما نرمال است، آن را حفظ کنید. اگر نیاز به کاهش وزن دارید، از پزشک خود در مورد استراتژی های سالم برای انجام این کار سوال کنید. میزان کالری هایی که در روز می خورید را کاهش دهید و به آرامی میزان ورزش را افزایش دهید.

• یک رژیم غذایی سالم انتخاب کنید.

زنانی که رژیم مدیترانه‌ای همراه با روغن زیتون خالص و آجیل مخلوط مصرف می‌کنند ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را کاهش دهند. رژیم غذایی مدیترانه ای بیشتر بر روی غذاهای گیاهی مانند میوه ها و سبزیجات، غلات کامل، حبوبات و آجیل تمرکز دارد. افرادی که از رژیم مدیترانه ای استفاده می کنند، چربی های سالم مانند روغن زیتون را به جای کره و ماهی به جای گوشت قرمز انتخاب می کنند.

روش های کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه در زنان با ریسک خطر بالا

اگر پزشک سابقه خانوادگی شما را ارزیابی کرده باشد و تشخیص داده باشد که عوامل دیگری مانند یک بیماری پیش سرطانی سینه را دارید که خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد، ممکن است گزینه‌هایی را برای کاهش خطر خود مطرح کند، مانند:

• داروهای پیشگیرانه

داروهای مسدودکننده استروژن، مانند تعدیل‌کننده‌های انتخابی گیرنده استروژن و مهارکننده‌های آروماتاز، خطر ابتلا به سرطان سینه را در زنان با خطر بالای این بیماری کاهش می‌دهند.

این داروها دارای خطر عوارض جانبی هستند، بنابراین پزشکان این داروها را برای زنانی که خطر ابتلا به سرطان سینه در آنها بسیار بالا است، تجویز می کنند. 

• جراحی پیشگیرانه  

زنان با خطر بسیار بالای سرطان سینه ممکن است با مشورت پزشک، انتخاب کنند که سینه های سالم خود را با جراحی خارج کنند (ماستکتومی پیشگیرانه). آنها همچنین ممکن است تصمیم بگیرند که تخمدان های سالم خود را جراحی و خارج کنند (اووفورکتومی پیشگیرانه) تا خطر سرطان سینه و سرطان تخمدان را کاهش دهند.

تشخیص سرطان سینه

تست ها و روش های تشخیصی سرطان سینه عبارت اند از:

• معاینه پستان

پزشک سینه‌ها و غدد لنفاوی زیر بغل شما را بررسی می‌کند و هر گونه توده یا سایر ناهنجاری‌ها را احساس می‌کند.

• ماموگرافی

ماموگرافی یک عکس اشعه ایکس از پستان است. ماموگرافی معمولا برای غربالگری سرطان سینه استفاده می شود. اگر در ماموگرافی غربالگری یک ناهنجاری تشخیص داده شود، پزشک ممکن است یک ماموگرافی تشخیصی را برای ارزیابی بیشتر آن ناهنجاری توصیه کند.

• سونوگرافی سینه

از مواج صوتی اولتراسوند برای تولید تصاویری از ساختارهای عمیق بدن استفاده می شود. سونوگرافی ممکن است برای تعیین اینکه آیا توده جدید سینه یک توده جامد است یا یک کیست پر از مایع استفاده شود.

• برداشتن نمونه ای از سلول های پستان برای آزمایش (بیوپسی)

بیوپسی تنها راه قطعی برای تشخیص سرطان سینه است. در طول بیوپسی، پزشک از یک دستگاه سوزنی تخصصی که توسط اشعه ایکس یا آزمایش تصویربرداری دیگری هدایت می‌شود، برای استخراج مرکزی از بافت از ناحیه مشکوک استفاده می‌کند. اغلب، یک نشانگر فلزی کوچک در محل سینه شما باقی می‌ماند تا در آزمایش‌های تصویربرداری بعدی بتوان آن ناحیه را به راحتی شناسایی کرد.

نمونه‌های بیوپسی برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه فرستاده می‌شوند تا کارشناسان سرطانی بودن سلول‌ها را تعیین کنند. نمونه بیوپسی هم چنین برای تعیین نوع سلول‌های درگیر در سرطان سینه، تهاجمی بودن (درجه) سرطان و اینکه آیا سلول‌های سرطانی گیرنده‌های هورمونی یا گیرنده‌های دیگری دارند که ممکن است بر گزینه‌های درمانی شما تأثیر بگذارد، تجزیه و تحلیل می‌شود.

• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی پستان (MRI)

دستگاه MRI از آهنربا و امواج رادیویی برای ایجاد تصاویری از داخل سینه شما استفاده می کند. قبل از MRI سینه، تزریق رنگ دریافت می کنید. برخلاف سایر انواع تست های تصویربرداری، MRI از تشعشع برای ایجاد تصاویر استفاده نمی کند. بسته به وضعیت شما، سایر تست ها و روش ها ممکن است استفاده شود.

درجه بندی و تعیین مراحل سرطان پستان 

هنگامی که پزشک سرطان سینه شما را تشخیص داد، سپس مرحله سرطان شما را تعیین می کند. مرحله سرطان به تعیین پیش آگهی شما و بهترین گزینه های درمانی کمک می کند.اطلاعات کامل در مورد مرحله سرطان ممکن است تا زمانی که تحت عمل جراحی سرطان سینه قرار نگیرید، در دسترس نباشد.

آزمایش‌ها و روش‌های مورد استفاده برای تعیین مرحله سرطان سینه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش خون، مانند شمارش کامل خون(CBC)

• ماموگرافی سینه دیگر، برای بررسی علائم سرطان

• MRI سینه

• اسکن استخوان

• توموگرافی کامپیوتری (CT اسکن)

• اسکن توموگرافی گسیل پوزیترون (PET)

همه بیماران به انجام این آزمایش ها و روش ها نیاز ندارند. پزشک بر اساس شرایط خاص شما و با در نظر گرفتن علائم جدیدی که ممکن است تجربه کنید، آزمایش های مناسب را انتخاب می کند.

مراحل سرطان پستان از 0 تا IV متغیر است که 0 نشان دهنده سرطان غیر تهاجمی یا موجود در مجاری شیر است. مرحله چهارم سرطان سینه که سرطان سینه متاستاتیک نیز نامیده می شود، نشان دهنده درجه ای از سرطان است که به سایر نواحی بدن گسترش یافته است.

وجود نشانگرهای تومور، مانند گیرنده های استروژن، پروژسترون و HER2 و عوامل تکثیر در این آزمایشات مورد بررسی قرار می گیرد.

درمان سرطان سینه

پزشک گزینه های درمانی سرطان سینه شما را بر اساس نوع سرطان سینه، مرحله و درجه آن، اندازه و حساسیت سلول های سرطانی به هورمون ها تعیین می کند. پزشک شما همچنین سلامت کلی و ترجیحات شما را در نظر می گیرد.

اکثر زنان برای سرطان سینه تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند و بسیاری نیز پس از جراحی تحت درمان‌های تکمیلی مانند شیمی‌درمانی، هورمون‌درمانی یا پرتودرمانی قرار می‌گیرند.

شیمی درمانی نیز ممکن است قبل از جراحی در شرایط خاص مورد استفاده قرار گیرد. گزینه‌های زیادی برای درمان سرطان سینه وجود دارد، و در صورت انتخاب تصمیمات پیچیده‌ای در مورد درمان، ممکن است احساس ناراحتی کنید. به دنبال نظر تکمیلی از یک متخصص پستان در یک مرکز یا کلینیک پستان باشید. با زنان دیگری که با چنین تصمیمی روبرو شده اند صحبت کنید.

انواع عمل جراحی سرطان پستان

راه های درمانی سرطان سینه عبارت اند از:

• برداشتن سرطان سینه (لومپکتومی)

در طی یک لامپکتومی، که ممکن است به عنوان جراحی حفظ پستان یا برداشتن موضعی گسترده شناخته شود، جراح تومور و حاشیه کوچکی از بافت سالم اطراف را برمی دارد.

ممکن است لامپکتومی برای برداشتن تومورهای کوچکتر توصیه شود. برخی از افراد با تومورهای بزرگتر ممکن است قبل از جراحی تحت شیمی درمانی قرار گیرند تا تومور را کوچک کنند و برداشتن کامل آن را با روش لامپکتومی ممکن کنند.

برداشتن کل سینه (ماستکتومی). ماستکتومی عملی است برای برداشتن تمام بافت سینه شما. اکثر روش های ماستکتومی تمام بافت پستان - لوبول ها، مجاری، بافت چربی و مقداری پوست، از جمله نوک پستان و آرئول (ماستکتومی کامل یا ساده) را برمی دارند.

تکنیک‌های جراحی جدیدتر ممکن است در موارد خاصی گزینه‌ای برای بهبود ظاهر سینه باشد. ماستکتومی محافظ پوست و ماستکتومی نگهدارنده نوک پستان به طور فزاینده ای از عمل های رایج برای سرطان سینه هستند.

• برداشتن تعداد محدودی از غدد لنفاوی (بیوپسی گره نگهبان)

برای تعیین اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی شما سرایت کرده است یا خیر، جراح با شما درباره نقش برداشتن غدد لنفاوی که اولین درناژ لنفاوی از تومور شما هستند صحبت خواهد کرد.

اگر سرطانی در آن غدد لنفاوی یافت نشد، شانس یافتن سرطان در هر یک از غدد لنفاوی باقی مانده اندک است و نیازی به برداشتن غدد دیگری نیست.

• برداشتن چندین غدد لنفاوی (تجزیه گره لنفاوی زیر بغل)

اگر سرطان در غدد لنفاوی نگهبان یافت شود، جراح با شما درباره نقش برداشتن غدد لنفاوی اضافی زیر بغل صحبت خواهد کرد.

• برداشتن هر دو سینه

برخی از زنان مبتلا به سرطان در یک پستان، در صورتی که به دلیل استعداد ژنتیکی یا سابقه خانوادگی قوی، خطر ابتلا به سرطان در پستان دیگر را افزایش دهند، ممکن است انتخاب کنند که پستان دیگر (سالم) خود را خارج کنند (ماستکتومی پروفیلاکتیک).

اکثر زنان مبتلا به سرطان سینه در یک سینه، هرگز به سرطان در سینه دیگر مبتلا نمی شوند. خطر ابتلا به سرطان سینه خود را همراه با مزایا و خطرات این روش با پزشک خود در میان بگذارید.

عوارض جراحی سرطان سینه به روش هایی که انتخاب می شود بستگی دارد. جراحی سرطان سینه خطر درد، خونریزی، عفونت و تورم بازو (ادم لنفاوی) را به همراه دارد. ممکن است بعد از جراحی بازسازی سینه را انتخاب کنید. گزینه ها و ترجیحات خود را با جراح خود در میان بگذارید.

قبل از جراحی سرطان سینه، ارجاع به جراح پلاستیک را در نظر بگیرید. گزینه های شما ممکن است شامل بازسازی با ایمپلنت سینه (سیلیکون یا آب) یا بازسازی با استفاده از بافت شخصی شما باشد. این عمل ها را می توان در زمان ماستکتومی یا در تاریخ بعدی انجام داد.

پرتو درمانی در سرطان سینه

پرتودرمانی از پرتوهای پرقدرت انرژی مانند اشعه ایکس و پروتون برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. پرتودرمانی معمولاً با استفاده از دستگاه بزرگی انجام می‌شود که پرتوهای انرژی را به سمت بدن شما هدف می‌گیرد (تابش پرتو خارجی). اما تابش را می توان با قرار دادن مواد رادیواکتیو در داخل بدن نیز انجام داد (براکی تراپی).

تابش پرتو خارجی کل پستان معمولاً پس از لامپکتومی استفاده می شود. اگر خطر عود سرطان در شما کم است، براکی تراپی سینه ممکن است پس از لامپکتومی یک گزینه باشد.

پزشکان همچنین ممکن است پس از ماستکتومی برای سرطان‌های بزرگ‌تر سینه یا سرطان‌هایی که به غدد لنفاوی گسترش یافته‌اند، پرتودرمانی را برای دیواره قفسه سینه توصیه کنند.

تابش پرتو سرطان سینه بسته به نوع درمان می تواند از سه روز تا شش هفته طول بکشد. پزشک در استفاده از پرتودرمانی مطابق وضعیت شما، نوع سرطان و محل تومور تعیین می‌کند که کدام درمان برای شما بهترین است.

عوارض جانبی پرتودرمانی شامل خستگی و بثورات قرمز مانند آفتاب سوختگی در جایی است که پرتودرمانی صورت می گیرد. بافت پستان نیز ممکن است متورم یا سفت تر به نظر برسد. به ندرت ممکن است مشکلات جدی تری مانند آسیب به قلب یا ریه ها یا به ندرت سرطان های دوم در ناحیه تحت درمان رخ دهد.

شیمی درمانی سرطان سینه

شیمی درمانی از داروها برای از بین بردن سلول های تند رشد مانند سلول های سرطانی استفاده می کند. اگر سرطان شما خطر بازگشت یا گسترش به قسمت دیگری از بدن شما را داشته باشد، ممکن است پزشک پس از جراحی شیمی درمانی را برای کاهش احتمال عود سرطان توصیه کند.

شیمی درمانی گاهی قبل از جراحی در زنانی که تومورهای سینه بزرگتر دارند انجام می شود. هدف، کوچک کردن تومور به اندازه ای است که برداشتن آن با جراحی آسان تر شود.

شیمی درمانی در زنانی که سرطان آنها قبلاً به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است نیز استفاده می شود. ممکن است شیمی درمانی برای کنترل سرطان و کاهش علائمی که سرطان ایجاد می کند توصیه شود.

عوارض جانبی شیمی درمانی به داروهایی که دریافت می کنید بستگی دارد. عوارض جانبی رایج عبارتند از ریزش مو، حالت تهوع، استفراغ، خستگی و افزایش خطر ابتلا به عفونت. عوارض جانبی نادر می تواند شامل یائسگی زودرس، ناباروری (در صورت پیش از یائسگی)، آسیب به قلب و کلیه ها، آسیب عصبی، و به ندرت سرطان سلول های خونی باشد.

هورمون درمانی در سرطان سینه

هورمون درمانی ( اصطلاح درست تر درمان مسدود کننده هورمون)  برای درمان سرطان پستان که به هورمون ها حساس هستند استفاده می شود. پزشکان به این سرطان ها به عنوان سرطان های گیرنده استروژن مثبت (ER مثبت) و گیرنده پروژسترون مثبت (PR مثبت) اشاره می کنند.

هورمون درمانی را می توان قبل یا بعد از جراحی یا سایر درمان ها برای کاهش احتمال بازگشت سرطان استفاده کرد. اگر سرطان قبلا گسترش یافته باشد، هورمون درمانی ممکن است آن را کوچک و کنترل کند.

درمان های قابل استفاده در هورمون درمانی عبارتند از:

• داروهایی که مانع از اتصال هورمون ها به سلول های سرطانی می شوند (تعدیل کننده های انتخابی گیرنده استروژن)

• داروهایی که بدن را از تولید استروژن پس از یائسگی باز می دارند (مهارکننده های آروماتاز)

• جراحی یا داروهایی برای توقف تولید هورمون در تخمدان ها

عوارض جانبی هورمون درمانی به درمان خاص شما بستگی دارد، اما ممکن است شامل گرگرفتگی، تعریق شبانه و خشکی واژن باشد. عوارض جانبی جدی تر شامل خطر نازک شدن استخوان و لخته شدن خون است.

درمان سرطان سینه با داروهای درمان هدفمند

درمان‌های دارویی هدفمند به ناهنجاری‌های خاص در سلول‌های سرطانی حمله می‌کنند. به عنوان مثال، چندین دارودرمانی هدفمند، پروتئینی را هدف قرار می دهند که برخی از سلول‌های سرطان سینه بیش از حد تولید می‌کنند که گیرنده ۲ فاکتور رشد اپیدرمی انسانی (HER2) نام دارد.

این پروتئین به رشد و بقای سلول های سرطان سینه کمک می کند. با هدف قرار دادن سلول‌هایی که HER2 بیش از حد تولید می‌کنند، این داروها می‌توانند به سلول‌های سرطانی آسیب برسانند و در عین حال سلول‌های سالم را حفظ کنند.

دارودرمانی های هدفمند که بر سایر ناهنجاری‌های درون سلول‌های سرطانی تمرکز دارند، در دسترس هستند. و درمان هدفمند یک حوزه فعال تحقیقات سرطان است.

ممکن است سلول های سرطانی شما آزمایش شوند تا ببینند آیا ممکن است از دارو درمانی های هدفمند سود ببرند یا خیر. برخی از داروها پس از جراحی برای کاهش خطر بازگشت سرطان استفاده می شود. برخی دیگر در موارد سرطان سینه پیشرفته برای کند کردن رشد تومور استفاده می شوند.

ایمنوتراپی سرطان سینه

ایمونوتراپی از سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با سرطان استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن شما که با بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان شما حمله نکند زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که سلول های سیستم ایمنی را کور می‌کند. ایمونوتراپی با تداخل در این فرآیند عمل می کند.

اگر سرطان سینه سه گانه منفی دارید، ایمونوتراپی ممکن است یک گزینه درمانی باشد، به این معنی که سلول های سرطانی گیرنده هایی برای استروژن، پروژسترون یا HER2 ندارند. برای سرطان سینه سه گانه منفی، ایمونوتراپی با شیمی درمانی ترکیب می شود تا سرطان پیشرفته ای را که به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد، درمان کند.

درمان سرطان پستان با درمان های حمایتی(تسکین دهنده)

مراقبت تسکینی یک مراقبت پزشکی تخصصی است که بر تسکین درد و سایر علائم یک بیماری جدی تمرکز دارد. متخصصان مراقبت های تسکینی با شما، خانواده و سایر پزشکان شما همکاری می کنند تا لایه ای اضافی از حمایت را ارائه دهند که مکمل مراقبت های مداوم شما باشد.

مراقبت تسکینی را می توان در حین انجام سایر درمان های تهاجمی مانند جراحی، شیمی درمانی یا پرتودرمانی استفاده کرد. هنگامی که از مراقبت تسکینی همراه با سایر درمان های مناسب استفاده می شود، افراد مبتلا به سرطان ممکن است احساس بهتری داشته باشند و عمر طولانی تری داشته باشند.

مراقبت تسکینی توسط تیمی از پزشکان، پرستاران و سایر متخصصان آموزش دیده ارائه می شود. هدف تیم های مراقبت تسکینی بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به سرطان و خانواده هایشان است. این شکل از مراقبت در کنار درمان های درمانی یا سایر درمان هایی که ممکن است دریافت کنید ارائه می شود.

آزمایشات بالینی در سرطان سینه

هیچ درمان دارویی جایگزینی برای درمان سرطان سینه یافت نشده است. اما درمان‌های طب مکمل و جایگزین ممکن است به شما در مقابله با عوارض جانبی درمان در صورت ترکیب با مراقبت‌های پزشک کمک کنند.

داروی جایگزین برای خستگی بسیاری از بهبود یافتگان سرطان سینه در طول درمان و پس از آن دچار خستگی می شوند که می‌تواند سال ها ادامه یابد. هنگامی که با مراقبت های پزشک ترکیب می شود، درمان های طب مکمل و جایگزین ممکن است به رفع خستگی کمک کند.

با پزشک خود در مورد موارد زیر صحبت کنید:

• ورزش ملایم

اگر از پزشکتان OK دریافت کردید، چند بار در هفته با ورزش ملایم شروع کنید و در صورت تمایل بیشتر به آن اضافه کنید. پیاده روی، شنا، یوگا یا تای چی را در نظر بگیرید.

• مدیریت استرس

استرس را در زندگی روزمره خود کنترل کنید. تکنیک های کاهش استرس مانند آرام سازی عضلات، تجسم و گذراندن وقت با دوستان و خانواده را امتحان کنید.

• ابراز احساسات

فعالیتی را پیدا کنید که به شما امکان می دهد در مورد احساسات خود بنویسید یا درباره آن صحبت کنید، مانند نوشتن در یک مجله، شرکت در یک گروه پشتیبانی یا صحبت با یک مشاور.

مقابله و حمایت در زمان سرطان سینه

تشخیص سرطان سینه می تواند بسیار سخت باشد و درست زمانی که سعی می کنید با شوک و ترس در مورد آینده خود کنار بیایید، از شما خواسته می شود که تصمیمات مهمی در مورد درمان خود بگیرید. هر فردی راه خود را برای مقابله با تشخیص سرطان پیدا می کند. تا زمانی که آنچه برای شما مناسب است را پیدا نکنید، ممکن است کمک کند:

• اطلاعات کافی درباره سرطان سینه داشته باشید

در مورد سرطان سینه خود به اندازه کافی بیاموزید تا در مورد مراقبت خود تصمیم بگیرید. اگر مایلید در مورد سرطان سینه خود بیشتر بدانید، از پزشک خود در مورد جزئیات سرطان خود - نوع، مرحله و وضعیت گیرنده هورمونی بپرسید. از منابع خوب اطلاعات به روز در مورد گزینه های درمانی خود بخواهید.

دانستن بیشتر در مورد سرطان و گزینه های شما ممکن است به شما کمک کند هنگام تصمیم گیری در مورد درمان، اعتماد به نفس بیشتری داشته باشید. با این حال، برخی از زنان ممکن است تمایلی به دانستن جزئیات سرطان خود نداشته باشند. اگر چنین احساسی دارید، به پزشک خود نیز اطلاع دهید.

• با سایر بهبود یافتگان سرطان سینه صحبت کنید

ممکن است برای شما مفید و تشویق کننده باشد که با دیگران در موقعیت مشابه خود صحبت کنید. با انجمن سرطان شهر خود تماس بگیرید تا در مورد گروه های پشتیبانی در منطقه خود و به صورت آنلاین اطلاعات کسب کنید.

• کسی را پیدا کنید که با او در مورد احساسات خود صحبت کنید

دوست یا یکی از اعضای خانواده را پیدا کنید که شنونده خوبی باشد یا با یک روحانی یا مشاور صحبت کنید. از پزشک خود بخواهید که به یک مشاور یا متخصص دیگری که با بازماندگان سرطان کار می کند ارجاع دهد.

• در جمع دوستان و خانواده خود باشید

دوستان و خانواده شما می توانند شبکه حمایتی مهمی را در طول درمان سرطان برای شما فراهم کنند.

هم چنان که در مورد تشخیص سرطان سینه خود به مردم می گویید، احتمالاً پیشنهادات زیادی برای کمک دریافت خواهید کرد. از قبل در مورد چیزهایی که ممکن است به کمک آنها بخواهید فکر کنید، خواه داشتن کسی برای صحبت در صورت احساس ضعف یا دریافت کمک در تهیه وعده های غذایی.

منبع:

1. https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/breast-cancer/symptoms-causes

تهیه شده در کمیته علمی پژوهشی آزمایشگاه مرکزی فردیس