این تست میزا ن پروتئین آنتی ژن سرطانی 125 (CA 125) را در خون نشان می دهد.
125 جهت پایش سرطانهای خاصی در طول و پس از درمان مورد استفاده قرار می گیرد. در برخی موارد، برای جست و جوی علائم اولیه سرطان تخمدان در افراد با ریسک بالای بیماری استفاده می گردد.
لازم به توضیح است که این آزمایش جهت غربالگری عمومی سرطان تخمدان به تنهایی نباید مورد استفاده قرار گیرد چراکه بسیاری از شرایط غیر سرطانی نیز می توانند سطح CA 125 را افزایش دهند، از جمله شرایط نرمال، می توان به قاعدگی، التهاب اندومتر، بیماری های کبدی، بیماری های التهابی لگنی، بارداری، فیبروز رحمی اشاره کرد. شرایط غیرسرطانی مثل فیبروز رحمی و سرطانهای خاصی چون سرطان های تخمدان، اندومتر، صفاق و لوله فالوپ نیز می توانند سطح CA 125 را افزایش دهند.
Chemiluminescent microparticle immunoassay (CMIA)
CA 125 test
برای نظارت درمان سرطان
اگر سرطان تخمدان، اندومتر، صفاق یا لوله فالوپ داشته باشید، برای ارزیابی شرایط و یا درمان تجویز می شود.
برای غربالگری سرطان تخمدان در افراد با ریسک بالا
برای افرادی که سابقه خانوادگی بالایی برای سرطان تخمدان و یا جهش در ژن BRCA1 یا BRCA2 دارند.
اگرچه برخی افراد با سرطان تخمدان، ممکن است سطح بالای CA 125 نداشته باشند.
توجه: سایر تست های مرتبط و مفید برای ارزیابی این سرطان ها در کنار تست CA 125، تست ( serum human epididymis protein 4 (HE4 ، اسکن لگن یا ترنس واژینال ، computerized tomography (CT) هستند.
میزان نرمال تست کمتر از 35 U/mL است.
افزایش سطح CA 125، می تواند نشان دهنده شرایط خوش خیم باشد و یا اینکه نشان دهنده سرطان تخمدان، اندومتر، صفاق و لوله فالوپ باشد که برای تشخیص قطعی باید سایر تست های تکمیلی توسط پزشک درخواست گردد.
در افراد مبتلا به سرطان های ذکر شده، کاهش میزان CA 125، نشان دهنده پاسخ به درمان است و متعاقباً افزایش این پروتئین نشان دهنده عود بیماری است.
آنتی بادی های هتروفیل در سرم انسان می توانند با ایمنوگلوبین های معرف واکنش دهند و با روشهای ایمونو اسی (In-vitro) تداخل ایجاد کنند.
در بیمارانی که درصدی از آنتی بادی های منوکلونال موشی برای درمان یا تشخیص دریافت کرده اند، ممکن است دارای آنتی بادی ضدموشی انسانی (HAMA) باشند که در این نمونه ها ممکن است نتایج به طور کاذب افزایش یا کاهش یابند.
پدیده کمی لومینسانس از سایر پدیده های لومینسانس دیگر متفاوت است و در آن واکنش شیمیایی باعث برانگیخته شدن الکترون ها می شود ولی حاصل این تهییج مشابه فلورسنس بوده و در حین بازگشت الکترون به سطح پایه انرژی ، نور نشری پدید می آید . در پدیده کمی لومینسانس ترکیبات آلی اکسید می شوند. این ترکیبات از قبیل لومینول ، ایزولومینول ، استرهای اکریدینیوم یا لوسی فرین می باشند که با یک عامل اکسید کننده ( مثل پراکسید هیدروژن ، هیپوکلرید یا اکسیژن ) واکنش کامل شده و نورنشری از فراورده های برانگیخته شده در واکنش اکسیداسیون حاصل می آید . این واکنش ها در حضور کاتالیست ها از قبیل آنزیم ها ( مثل آلکالن فسفاتازها ، horse radish پراکسیداز و میکرو پراکسیداز) ، یون های فلزی و یا کمپلکس های فلزی (مثل Cu2+ ، Fe3+ و فتالوسیانین ) و hemin انجام می شود .
الگوهای واکنش کمی لومینسانس از واکنش های ساده تک مرحله ای نظیر سوبستراهای 1 و 2 دی اکستان با آلکالن فسفاتاز شروع و تا روش های پیچیده تر چند مرحله ای را در بر می گیرند ، نظیر انواعی که از گلوگز -4- فسفات دهیدروژناز و لوسیفراز باکتریایی به همراه NADH. FMN اکسیدوردوکتازها استفاده می کنند.
به دلیل محدوده های شناسایی این روشها که در حد آتامول (attamole) و زپتامول (zeptamol) می باشد، پدیده کمی لومینسانس به طور وسیعی به عنوان نشانگر های مستقیم و شناساگر در طراحی سنجش ایمنی به کار می روند . بسیاری از این الگوهای سنجش در آنالیزورهای اتوماتیک ایمونوشیمی کاربرد یافته اند .
پرتو افشانی لومینول و آکریدینیوم در مجاورت پر اکسیدها ، مهمترین واکنش های کمی لومینسانس هستند که تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته اند . معمولاً اکسیداسیون لومینول در حضور کاتالیزور (میکرو پراکسیداز) و پر اکسیدهیدروژن باعث ایجاد 3-آمینوفتالات و امواج نورانی با کوانتم بالا می شود.
میزان انتشار فوتون در واکنش 1% بوده و برای انجام آزمایش ، حضور کاتالیزور ها ( برخی فلزات یا Hemin ) و pH قلیایی ضروری است.
حضور پراکسیداز در pH خنثی می تواند باعث کاتالیز واکنش شود . جایگزینی اسیدهای آمینه آروماتیک در لومینول باعث می شود تا مولکول خاصیت نور افشانی خود را از دست بدهد ، در حالیکه استخلاف آلکیلهای گروه های آمینی آروماتیک باعث افزایش نورافشانی مواد می شود . با توجه به فاکتورهایی نظیر غلظت سوبسترا ، روند واکنش های لومینسانت ممکن است تند یا کند شود .
سرم
پلاسما با ضدانعقاد EDTA، هپارین سدیم ، لیتیم هپارین
همولیز شدید
نمونه های غیرفعال شده با گرما (گرما دیده)
آلودگی میکروبی آشکار
7 روز در دمای 8-2 درجه سانتی گراد
برای نگهداری طولانی تر در فریزر دمای 20- یا کمتر
شنبه تا پنجشنبه (به استثنای روزهای تعطیل) از 7 صبح تا 6 عصر
روزانه
یک روز بعد
10 روز در دمای فریز
آزمایشگاه مرکزی فردیس- فردیس- البرز