مدیریت بیماران سرطان سینه زمانی که همراه با اطلاعات بالینی و سایر پروسه های تشخیصی همراه گردد.
تست دوره ای برای کمک به تشخیص زودهنگام عود بیماری در بیماران مبتلا به سرطان پستان در مرحله II و III که قبلاً درمان شده اند.
نظارت در پاسخ به درمان در بیماران بدخیم سرطان سینه
این تست برای تست غربالگری سرطان مفید نیست.
chemiluminescent microparticle immunoassay (CMIA)
Cancer Ag 15-3, (CA 15-3)
CA 15-3 (Cancer Antigen 15-3)
CA153
MUC-1
Mucin-Like Carcinoma-Associated Antigen
کارسینوما سینه شایع ترین فرم سرطان در زنان است. این تومورها اغلب آنتی ژن های موسینی تولید می کنند، که مولکول های بزرگ گلیکوپروتئینی با زنجیره های اولیگوساکاریدی هستند که توسط پیوند O-گلیکوزیدی به هم متصل شده اند.
آنتی ژن توموری کد شده توسط ژن MUC-1 توسط نامهای مختلفی شناخته می شود از جمله MAM6، آنتی ژن موسین شیر، آنتی ژن سرطانی ، (CA) 27.29و CA 15-3.
مقادیر سنجشCA 15-3،در اکثر افراد سالم بالا نیست و اغلب در سرم بیماران سرطان پستان افزایش می یابد.
بدخیمی های غیر پستانی که در آنها مقادیر بالای CA 15-3 گزارش شده است عبارتند از: ریه، کولون، پانکراس، کبد اولیه، تخمدان، دهانه رحم و آندومتر.
آقایان: (کاربرد مشخصی ندارد)
خانم ها: <31.3 U/mL
افزایش و کاهش مقادیر تست، به ترتیب نشان دهنده پیشرفت و عود بیماری است.افزایش مقادیر CA 15-3 در بیماران تحت خطر عود سرطان سینه بعد از درمان اولیه، می تواند عود بیماری را پیش از تشخیص بالینی، نشان دهد و نشانه ای برای انجام تست ها و پروسه های تکمیلی است.
آزمایش CA 15-3 باید همراه با سایر روش های بالینی مورد استفاده برای تشخیص زودهنگام عود انجام شود.
برخی از بیمارانی که در معرض آنتی ژن های موش قرار گرفته اند، چه در محیط و چه به عنوان بخشی از روش های درمانی یا تصویربرداری، ممکن است آنتی بادی های ضد موش در گردش داشته باشند. این آنتی‌بادی‌ها ممکن است با معرف‌های سنجش تداخل داشته باشند در نهایت نتایج سنجش CA 15-3 غیر قابل اعتماد را ایجاد می کنند.
در موارد نادر، تداخل ناشی از تیترهای بسیار بالای آنتی بادی های روتنیوم یا استرپتاویدین ممکن است رخ دهد.
پدیده کمی لومینسانس از سایر پدیده های لومینسانس دیگر متفاوت است و در آن واکنش شیمیایی باعث برانگیخته شدن الکترون ها می شود ولی حاصل این تهییج مشابه فلورسنس بوده و در حین بازگشت الکترون به سطح پایه انرژی ، نور نشری پدید می آید . در پدیده کمی لومینسانس ترکیبات آلی اکسید می شوند. این ترکیبات از قبیل لومینول ، ایزولومینول ، استرهای اکریدینیوم یا لوسی فرین می باشند که با یک عامل اکسید کننده ( مثل پراکسید هیدروژن ، هیپوکلرید یا اکسیژن ) واکنش کامل شده و نورنشری از فراورده های برانگیخته شده در واکنش اکسیداسیون حاصل می آید . این واکنش ها در حضور کاتالیست ها از قبیل آنزیم ها ( مثل آلکالن فسفاتازها ، horse radish پراکسیداز و میکرو پراکسیداز) ، یون های فلزی و یا کمپلکس های فلزی (مثل Cu2+ ، Fe3+ و فتالوسیانین ) و hemin انجام می شود .
الگوهای واکنش کمی لومینسانس از واکنش های ساده تک مرحله ای نظیر سوبستراهای 1 و 2 دی اکستان با آلکالن فسفاتاز شروع و تا روش های پیچیده تر چند مرحله ای را در بر می گیرند ، نظیر انواعی که از گلوگز -4- فسفات دهیدروژناز و لوسیفراز باکتریایی به همراه NADH. FMN اکسیدوردوکتازها استفاده می کنند.
به دلیل محدوده های شناسایی این روشها که در حد آتامول (attamole) و زپتامول (zeptamol) می باشد، پدیده کمی لومینسانس به طور وسیعی به عنوان نشانگر های مستقیم و شناساگر در طراحی سنجش ایمنی به کار می روند . بسیاری از این الگوهای سنجش در آنالیزورهای اتوماتیک ایمونوشیمی کاربرد یافته اند .
پرتو افشانی لومینول و آکریدینیوم در مجاورت پر اکسیدها ، مهمترین واکنش های کمی لومینسانس هستند که تاکنون مورد مطالعه قرار گرفته اند . معمولاً اکسیداسیون لومینول در حضور کاتالیزور (میکرو پراکسیداز) و پر اکسیدهیدروژن باعث ایجاد 3-آمینوفتالات و امواج نورانی با کوانتم بالا می شود.
میزان انتشار فوتون در واکنش 1% بوده و برای انجام آزمایش ، حضور کاتالیزور ها ( برخی فلزات یا Hemin ) و pH قلیایی ضروری است.
حضور پراکسیداز در pH خنثی می تواند باعث کاتالیز واکنش شود . جایگزینی اسیدهای آمینه آروماتیک در لومینول باعث می شود تا مولکول خاصیت نور افشانی خود را از دست بدهد ، در حالیکه استخلاف آلکیلهای گروه های آمینی آروماتیک باعث افزایش نورافشانی مواد می شود . با توجه به فاکتورهایی نظیر غلظت سوبسترا ، روند واکنش های لومینسانت ممکن است تند یا کند شود.
سرم
پلاسما با ضدانعقار EDTA، سدیم سیترات یا لیتیم هپارین
قبل از انتقال نمونه، توصیه می شود سرم یا پلاسما را از لخته، جداکننده های سرم یا گلبول های قرمز جدا کنید.
نمونه ها را بر روی یخ مرطوب یا خشک منتقل کنید.
1ml
0.75ml
همولیز شدید
نمونه فعال شده با گرما
آلودگی میکروبی آشکار
7 روز در دمای 2-8° C پیش از انجام تست قابل نگهداری است.
بیش از 7روز، باید سرم یا پلاسما را در دمای -20°C یا کمتر فریز کنیم.
شنبه تا پنجشنبه (به استثنای روزهای تعطیل) از 7 صبح تا 6 عصر
روزانه
همان روز
14 روز در دمای فریز
آزمایشگاه مرکزی فردیس- فردیس- البرز