این دانشمندان ژنی به نام DQB1*0602 را کشف کردند که دارنده آن بسیار کم می‌خوابد و با احتمال بیشتری مواجه است که در طول شب چندین مرتبه بیدار شود. این محققان این جهش ژنتیکی را در 129 داوطلب(92 فرد سالم بدون این ژن و 37 فرد حامل ژن)مشاهده کردند و به این نتایج دست یافتند.
پیش از این تاثیرات این ژن بر روی خواب شناخته شده اما تاکنون چگونگی عملکرد آن کشف نشده بود. این دانشمندان به منظور دستیابی به این نتایج، از یک گروه داوطلب سالم خواستند که به مدت یک هفته در لابراتوار آنها بخوابند.
در دو شب اول این تحقیقات، آنها اجازه داشتند 10 ساعت در طول شب بخوابند. درحالی که در شب‌های بعد، داوطلبان می توانستند تنها چهار ساعت بخوابند و بقیه ساعت شب را به انجام بازی‌های رایانه‌ای، مطالعه، تماشای تلویزیون و ... بگذرانند.
خواب این افراد هرشب بررسی شده و سپس از آنها پرسیده می شد که چقدر احساس بی خوابی و یا نیاز به خوابیدن می کنند.
نتایج این بررسی‌ها نشان داد حاملان ژن DQB1*0602 نیاز به خواب بسیار متفاوتی با دیگران داشتند. به طوری‌که خواب آنها بسیار کوتاه بود و حتی زمانی که می توانستند تنها 4 ساعت بخوابند آنها به طور متوسط 4 بار در شب بیدار می شدند و عمق خواب آنها بسیار کم بود.
در فاز خواب عمیق که به آن امواج دلتا گفته می شود مرحله‌ای از خواب است که ما در آن بیشتر، طولانی تر و عمیق‌تر می خوابیم. این افراد در زمانی که می توانستند 10 ساعت بخوابند تنها 34 دقیقه در فاز خواب عمیق قرار می گرفتند در حالی که افراد بدون ژن 43 دقیقه در خواب عمیق بودند. زمانی که از افراد خواسته شد تنها 4 ساعت بخوابند حاملان این ژن 29 دقیقه و سایر افراد 35 دقیقه در خواب عمیق بودند.