اسهال مسافرتی شایعترین بیماری است كه مسافرین را درگیر میكند. همه ساله بین 50-20% مسافرین پروازهای بین الملل، تقریباً 10 میلیون نفر، دچار اسهال میشوند.
معمولاً علائم بیماری در هفته اول مسافرت بروز مینماید اما به هرحال در تمام مدت سفر حتی پس از بازگشت به خانه امكان ابتلا وجود دارد. مهمترین عامل خطر، مقصد مسافر است.
سفر به كشورهای در حال توسعه نظیر آمریكای لاتین، آفریقا، خاورمیانه و آسیا شانس ابتلا بالاتری دارند. بالغین جوان، افراد با سیستم ایمنی ضعیف و بیماران مبتلا به دیابت یا بیماریهای التهابی روده و كسانی كه از آنتی اسیدها و مهاركننده H2 استفاده میكنند در معرض خطر بیشتری هستند. استفاده از آب یا غذای آلوده، عامل اصلی عفونت میباشد.
در اکثر موارد اسهال مسافرتی به طور ناگهانی شروع میشود. در طول مدت بیماری، دفعات، حجم و وزن مدفوع بیشتر میشود و به طور معمول، مسافر در طول روز حدود چهار تا پنج مرتبه، دفع آبکی دارد. سایر علائم این بیماری شامل تهوع، استفراغ، دل درد، نفخ، تب، تکرر ادرار و ضعف هستند.
در اكثر موارد اسهال مسافرتی بطور ناگهانی شروع میشود. در طی بیماری، دفعات، حجم و وزن مدفوع افزایش مییابد. تغییر قوام مدفوع نیز بسیار شایع است. به طور معمول، مسافر در طی روز، حدود 4 تا 5 مرتبه، دفع آبكی یا شلی را تجربه میكند. سایر علائم همراه و شایع عبارتند از تهوع، استفراغ، دل درد، نفخ، تب، تكرر ادرار و ضعف. اسهال مسافرتی در اكثر موارد خوش خیم بوده و در طی 2-1 روز بدون درمان بهبود مییابد و به ندرت مخاطره آمیز است. در 90% موارد طی یك هفته و در 98% موارد در طی یك¬ماه بهبودی كامل حاصل میشود.
عوامل عفونی علت اصلی اسهالهای مسافرتی است. تقریباً در 80% موارد، عامل اصلی، آنتروپاتوژنهای باكتریال. در كشورهای مورد مطالعه شایعترین عامل جدا شده اشریشیاكولی آنتروتوكسیك (ETEC) بوده است.
ETEC سبب بروز اسهال آبكی همراه دل درد و تب خفیف یا بدون تب میشود. علاوه بر ETEC عوامل باكتریال بیماریزای دیگر، ویروسها وانگلهای بیماریزای رودهای نیز میتوانند عامل بروز اسهال مسافرتی باشند.
زمانی كه به مناطقی مسافرت میكنید كه احتمال آلودگی آب آشامیدنی وجود دارد در طی مسافرت خود به نكات ذیل توجه داشته باشید:
ارسال نظر